به گزارش قدس آنلاین، رضا مهدوی کارشناس، منتقد و پژوهشگر موسیقی که طی سال‌های گذشته فعالیت‌های متعددی را در حوزه موسیقی انجام داده، طی گفتگویی درباره برخی از حاشیه‌های پیش آمده پیرامون یکی از قسمت‌های مسابقه «خودمونی» که در آن یکی از شرکت‌کنندگان مسابقه همراه با مهران رجبی با ترانه «شاره جان» با صدای مرحوم سهراب محمدی از اساتید موسیقی کرمانجی انجام می‌دهند، توضیح داد: به‌طور حتم موسیقی نواحی ایران از مهم‌ترین گونه‌های مرتبط با مواریث فرهنگی و معنوی ایران زمین است که با توجه به گستردگی قومیتی از همه لحاظ به ویژه با اتکا به آئین‌های سترگ ایرانیان بعد از روی آوردن به اسلام عزیز، پیام‌آور مبانی ملی و مذهبی مردم شریف ایران زمین هستند.
وی افزود: بسیاری از هنرمندان شایسته موسیقی اقوام ایران در تمام رویدادها از جمله نوروز و بهار در قالب فرهنگ «نوروز خوانی» و ایام مذهبی سال بشارت دهنده مفاهیمی هستند که در بخش زیادی از آثارشان بارقه‌های دینی متبلور می‌شود. این هنرمندان شایسته در آثارشان به قدری زیبا و درست از مفاهیم انسانی و الهی سخن می‌گویند که سرمنشا همه آن‌ها چه در منظومه‌های عارفانه و چه منظومه‌های عاشقانه توحید و یگانه پرستی و ستایش از خداوند، حرف اول را زده و انسان را به خداجویی رهنمون می‌کند. بنابراین لازم است حالا بعد از ۴۳ سال از پیروزی انقلاب اسلامی فارغ از همه جشنواره‌ها و رویدادهای موسیقایی که در این حوزه برگزار می‌شود، شرایطی فراهم شود که آثار هنرمندان برگزیده موسیقی نواحی ایران در قالب برنامه‌های مستقل در تلویزیون پیش روی مخاطبان قرار گیرد تا بینندگان آشنایی بیشتری نسبت به این ارزش‌های ملی ما پیدا کنند. کما اینکه در همین زمینه برنامه‌ای به نام «سرنا» در شبکه چهار وجود داشت که اختصاصاً به موسیقی نواحی می‌پرداخت اما متأسفانه بعد از شش سال فعالیت مستمر حدود یک سالی می‌شود که پخش آن متوقف شده است.
این نوازنده و مدرس موسیقی ایرانی اضافه کرد: پروژه مستندسازی آثار بزرگان موسیقی نواحی یکی از مهم‌ترین مولفه‌هایی است که می‌توانیم در این حوزه روی آن متمرکز باشیم. چرا که امروز در برخی مواقع اتفاقاتی می‌افتد که متأسفانه به واسطه شادی افزایی که حتماً هم عمدی نیست نمونه‌هایی از این آثار به دلیل برخی کم‌تجربگی‌ها و کمبود آگاهی در حوزه موسیقی نواحی شرایطی را ایجاد می‌کند که واکنش‌های منفی مخاطبان و دغدغه‌مندان این حوزه را فراهم می‌سازد. چ
مهدوی ادامه داد: قطعاً می‌دانیم عمدی در کار نیست اما بهتر است حالا که شبکه اختصاصی برای موسیقی وجود ندارد فضایی را مهیا کنیم که موسیقی مظلوم نواحی ایران بهتر از اینها معرفی شده و در عین حال کاری هم نکنیم که برخی از اقدامات و اتفاقات موجب ایجاد سوءتعبیرهای متفاوت شود.
مهدوی تصریح کرد: معرفی «ایران فرهنگی» یکی از مهم‌ترین وظایف ماست که هر یک به فراخور جایگاهی که داریم می‌توانیم در تعمیم آن کوشا باشیم. بنابراین کم‌توجهی و شوخی نادانسته با آنچه بخشی از میراث فرهنگی ماست نمی‌تواند اقدام درستی باشد. من بر این باورم موسیقی نواحی ایران به مثابه چاه نفتی است که هنوز کشف نشده و لازم است از همین روزها تلاش کنیم تا این نقیصه هرچه زودتر جبران شود و اعتبار این گونه هنری کشورمان دو چندان شود و این ما پایتخت نشینان هستیم که چه درست و چه نادرست با یک شوخی غیرعمد به این شرایط فرهنگی زخم بزنیم.
این کارشناس و منتقد موسیقی در بخش پایانی صحبت‌های خود گفت: وقتی برنامه‌سازی مناسب و فراوان در شبکه‌های مختلف باشد بالطبع همه سطوح جامعه با این موسیقی‌ها آشنا می‌شوند. اینکه مثلاً صداهایی که برای شهرنشینان آشنا نیست و شاید نتوانند ارتباط هم برقرار کنند در برگیرنده ارزش‌هایی هستند اصوات و آوازهای موجود در این آثار دارای فلسفه و پیشینه پُر محتوا استو باید در رسانه به هر شکل شناسانده شوند.
نظر شما